Η έπαυλη στο Τσιναντάλι
Το Τσιναντάλι το μήνα Ιουνίου μοιάζει με την έπαυλη των νεραϊδών. Εδώ ανθίζουν ταυτόχρονα φυτά και λουλούδια, σταφύλια, ρόδια, λεμονιές, τριαντάφυλλα. Ο αέρας είναι ποτισμένος με πολλά διαφορετικά αρώματα και μυρωδιές της φύσης.
Αλέξανδρος Δουμάς
Η ιστορία της έπαυλης των Τσαβτσαβάντζε στο Τσιναντάλι αρχίζει από τον 17ο αιώνα, όταν ο Έρεκλε ο Πρώτος έφερε από το Μτιουλέτι (ορεινή περιοχή της Γεωργίας) τους προγόνους των Τσαβτσαβάτζε. Στον 18ό αιώνα ο Έρεκλε ο Δεύτερος δώρισε στον πατέρα του ποιητή Αλέξανδρε Τσαβτσαβάτζε κτήματα στο Τσιναντάλι και η περιοχή έγινε ιδιοκτησία των ευγενών Τσαβτσαβάτζε.
Το 1818 ο Αλέξανδρε Τσαβτσαβάτζε χτίζει την έπαυλη στο Τσιναντάλι. Τη διακοσμεί με ευρωπαϊκό στιλ. Για το σχεδιασμό του κήπου είχε καλέσει ευρωπαίους επαγγελματίες. Ο Αλέξανδρε Τσαβτσαβάτζε διέδωσε στην γεωργιανή κοινωνία τον ευρωπαϊκό τρόπο ζωής.
«Η έπαυλή του είναι αληθινό θαύμα για την περιοχή, όπου οι περισσότερες κατοικίες είναι κτισμένες από πηλό. Το εσωτερικό της έπαυλης είναι σχεδιασμένο με στιλ ευρωπαϊκό» έγραφε ο πρόξενος της Γαλλίας στην Γεωργία το 1820-1824, Ζακ Φρανσουά Γκάμπα.
Η οικογένεια των Τσαβτσαβάτζε από την πρώτη στιγμή βρέθηκε στο επίκεντρο της προσοχής της γεωργιανής αριστοκρατίας. Το Τσιναντάλι ήταν μέρος πολλών ενδιαφερόντων συναντήσεων. Τη φιλόξενη οικογένεια των Τσαβτσαβάντζε επισκέπτονταν ευγενείς, διπλωμάτες, συγγραφείς, ποιητές και με τον καιρό η έπαυλή τους μετατράπηκε στο πολιτιστικό κέντρο της περιοχής. Είναι φανερό ότι ένας επιπλέον λόγος, που οι βραδιές στη έπαυλη των Τσαβτσαβάτζε ήταν τόσο δημοφιλείς, ήταν οι πανέμορφες κόρες του Αλέξανδρε Τσαβτσαβάτζε, η Νίνο, η Αικατερίνη και η Σοφία. Στην έπαυλή των Τσαβτσαβάτζε αναγνώστηκε για πρώτη φορά και το ποίημα του μεγάλου Γεωργιανού ποιητή Νικολόζ Μπαρατασβίλι, αφιερωμένο στην Αικατερίνη Τσαβτσαβάτζε.
Ο Αλέξανδρε Τσαβτσαβάτζε ήταν μια πολύ σημαντική προσωπικότητα του 19ου αιώνα. Η δραστηριότητές του ήταν εξίσου επιτυχείς τόσο στην πολιτική όσο και στην πολιτιστική ζωή του τόπου. Ο Αλέξανδρε ήταν ο πρώτος Γεωργιανός ρομαντικός ποιητής και μεταφραστής, στρατιωτικός (αντιστράτηγος) και πολιτικός. Ήταν επίσης εισηγητής καινοτομιών στη γεωργία, γνωστός οινολόγος και μεγάλος πατριώτης. Δυστυχώς το νήμα της ζωής του κόπηκε πολύ νωρίς, στα 60 του χρόνια, από ένα ατύχημα. Η έπαυλή του και τα κτήματά του πέρασαν στην ιδιοκτησία του γιου του Δαβίδ. Η ζωή στην έπαυλή συνεχιζόταν με τον ίδιο ρυθμό μέχρι το 1854 που ο ιμάμης Σαμίλ (ο αρχηγός του Νταγκεστάν) με χίλιους άντρες έκαναν επιδρομή στο Τσιναντάλι, πήραν ομήρους τη γυναίκα του Δαβίδ και τα παιδιά του και η έπαυλη του Τσαβτσαβάτζε παραδόθηκε στη φωτιά. Ο Σαμίλ ζήτησε για να τους ελευθερώσει ένα εκατομμύρια ρούβλια και την απελευθέρωση του γιου του, που ήταν υπό κράτηση στη Ρωσία. Οι διαπραγματεύσεις κράτησαν εννέα μήνες και τελικά τα δύο μέρη συμφώνησαν στα 40 χιλιάδες ρούβλια και την απελευθέρωση του γιου του Σαμίλ. Αργότερα ο Δαβίδ επισκεύασε την καμένη έπαυλη, όπως μπορούσε, και η οικογένειά του εγκαταστάθηκε ξανά στην παλιά της κατοικία. Η γνωστή έπαυλη με τις 30 κάμαρες είχε μικρύνει αισθητά. Δυστυχώς είχε καταστραφεί ολοσχερώς η πλούσια βιβλιοθήκη και το αρχείο της οικογένειας, τα κοσμήματα, τα προσωπικά αντικείμενα και τα έργα τέχνης. Ο Δαβίδ πήρε δάνειο, το οποίο δεν μπόρεσε να το αποπληρώσει, και αναγκάστηκε να πουλήσει την ακίνητη περιουσία του. Έτσι τα κτήματα και η έπαυλη της οικογένειας πέρασαν στα χέρια της Αυτοκρατορικής Ρωσίας και το 1886 άρχισε η αναστήλωση της έπαυλης. Τα έργα έγιναν υπό την επίβλεψη του γνωστού Ρώσου αρχιτέκτονα Α. Οζέροβ. Η έπαυλη μετατράπηκε σε θερινή κατοικία των Αυτοκρατόρων της Ρωσίας. Μετά την εισβολή των σοβιετικών η έπαυλή μετατράπηκε σε ξενώνα του οινοποιείου, ενώ το 1946 στην επέτειο των 100 χρόνων του Αλέξανδρε Τσαβτσαβάτζε, με πρωτοβουλία του ποιητή Γκιόργκι Λεονίτζε η έπαυλη μετατράπηκε σε μουσείο του Γεωργιανού ποιητή Αλέξαντρε Τσαβταβάντζε. Από τότε στο μουσείο έχουν γίνει πολλές αναστηλώσεις, αλλά το 2008 έγινε η πιο σημαντική. Τόσο η αναστήλωση της έπαυλης όσο και το μουσείο σχεδιάστηκαν με σύγχρονα πρότυπα. Παράλληλα δημιουργήθηκαν επιπλέον συναυλιακοί και εκθεσιακοί χώροι, όπου έχουν υλοποιηθεί πολύ σημαντικές εκδηλώσεις, όπως ήταν κι η έκθεση έργων του Σαλβαντόρ Νταλί, που απόλαυσαν 50.000 επισκέπτες. Ο εκθεσιακός χώρος του μουσείου φιλοξένησε επίσης έργα συγχρόνων Ολλανδών ζωγράφων. Ο επισκέπτης του μουσείου εκτός από τους εκθεσιακούς χώρους μπορεί να επισκεφτεί το μοναδικό κελάρι της έπαυλης, όπου φυλάσσονται 16.500 μπουκάλια. Εδώ θα δείτε και το πρώτο εμφιαλωμένο κρασί του Αλέξανδρε Τσαβτσαβάτζε από το 1841. Ο επισκέπτες του κτήματος μπορούν να διανυχτερεύσουν στο ξενώνα της έπαυλης. Η έπαυλη-μουσείο του Αλέξανδρε Τσαβτσαβάντζε είναι ανοιχτή για κάθε επισκέπτη που θέλει να γνωρίσει αυτήν την ενδιαφέρουσα περίοδο της Ιστορίας της Γεωργίας.