Πριν από χρόνια κανείς ίσως δεν θα φανταζόταν ότι το γεωργιανό τραγούδι θα μπορούσε να φτάσει στο διάστημα. Το 1974 όμως στάλθηκε στο διάστημα το τραγούδι «Chakrulo» σε εκτέλεση των τραγουδιστών, Ilya Zakaidzisa και Rostom Saginashvili. Ήταν το μόνο τραγούδι από την Σοβιετική Ένωση που είχε συμπεριλάβει η NASA ανάμεσα στα 25 καλύτερα τραγούδια του κόσμου και είχε αποστείλει μαζί με ένα μήνυμα στο διάστημα. Το«Chakrulo» έχει συμπεριληφθεί επίσης στο κατάλογο των μνημείων παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO. Όπως λένε, το τραγούδι αυτό ανακαλύφθηκε από τον τραγουδιστή Vano Mchedlishvili.
Rostom Saginashvili: «Το 1974 ήμασταν σε περιοδεία στις Ηνωμένες Πολιτείες. Πραγματοποιήθηκαν συναυλίες μας σε 58 πόλεις, αλλά μας είναι ακόμα άγνωστο, σε ποια συναυλία ηχογραφήθηκε το "Chakrulo" και έφτασε στο διάστημα. Το 1975, μετά την επιστροφή από το ταξίδι, μας είπαν ότι η NASA είχε αποστείλει το "Chakrulo" στο διάστημα. Κανείς όμως δεν ήξερε ποια εκτέλεση και από ποιους τραγουδιστές. Το 1977 έπρεπε να επισκεφτούμε ξανά τις Ηνωμένες Πολιτείες για περιοδεία. Φυσικά ο καθένας από εμάς είχε περιέργεια να μάθει ποια τελικά εκτέλεση είχε σταλεί στο διάστημα. Ζητήσαμε από μετανάστες που ζούσαν εκεί, αν μπορούσαν να μας κάνουν ένα αντίγραφο της συγκεκριμένης ηχογράφησης και τουλάχιστον έτσι θα μαθαίναμε ποιος τραγουδάει, αλλά δυστυχώς δεν το κατάφεραν. Λίγα χρόνια αργότερα ο Anzor Erqomaishvili έλαβε αρχεία από τις ΗΠΑ. Με κάλεσε να πάμε στο σπίτι του Ilia Zakaidze. Ο Ηλίας τότε ήταν ήδη κατάκοιτος. Ο Anzor έβαλε την κασέτα στο μαγνητόφωνο και ξεκίνησε το «Chakrulo». Ο Anzor με ρώτησε ποιος τραγουδούσε. Σκέφτηκα ότι μου έκανε πλάκα και χαριτολογώντας του απάντησε, ότι δεν είχα ιδέα. Ο Ηλίας πετάχτηκε θυμωμένος στο κρεβάτι και μου είπε: «Κουφάθηκες; Αφού εμείς τραγουδάμε.» Όταν επιβεβαιώθηκε επίσημα όλη αυτή η ιστορία με το τραγούδι, με κατέκλυσε μια υπέροχη αίσθηση, που ποτέ δεν είχα νιώσει μέχρι τότε. Φανταστείτε τι χαρά σε κυριεύει, όταν ξέρεις ότι στη γη υπάρχουν πάνω από διακόσιες εθνικότητες και ανάμεσα στα 25 καλύτερα μουσικά έργα επιλέχτηκε το τραγούδι της χώρας σου και μάλιστα με την δική σου εκτέλεση και εστάλη στο διάστημα. Νομίζω ότι ήταν το θέλημα του Θεού. Δεν μπορώ να σκεφτώ κανέναν Γεωργιανό που να μην είναι περήφανος γι’ αυτόν το λόγο. Να σας πω ότι άλλαξα από τότε; Δεν είναι έτσι. Είμαι, όπως πριν, ο ίδιος Rostom. Είμαι χαρούμενος, όταν ακούνε το όνομά μου και αμέσως με αναγνωρίζουν και μου λένε: «το τραγούδι σας δεν είναι στο διάστημα;»
Εδώ και 17-18 χρόνια δεν έχω τραγουδήσει πάνω στη σκηνή και δεν ήξερα ότι θα μπορούσα να νιώσω τόσο μεγάλη νοσταλγία. Δυστυχώς, η ηλικία και η φυσική μου κατάσταση δεν με βοηθάνε πια. Στη δεκαετία του ’80 έφυγα από το συγκρότημα και από τότε τραγουδάω μόνο με τους φίλους μου γύρω από το τραπέζι ".
Πόσες φορές έχει συνολικά τραγουδήσει το «Chakrulo» δυσκολεύεται να τις μετρήσει. Κάθε μία από τις περιοδείες διαρκούσε για περίπου 2 μήνες και πραγματοποιούσαν περίπου 80 συναυλίες. Τέτοιες περιοδείες είχε πολλές. Όπως λέει, το συγκεκριμένο τραγούδι σήμερα τραγουδιέται από πολλούς τραγουδιστές που ο καθένας έχει τη δική του μανιέρα και δεν μπορεί να κατακρίνει κανέναν.
«Δεν μπορούσα να καταλάβω, γιατί επέμεναν να ακολουθήσω το τραγούδι...»
Ο Rostom Saginashvili γεννήθηκε στις 21 Δεκεμβρίου του 1940, σε ένα χωριό του Kakheti. Όταν ήταν εφτά χρονών ο θειος του πήρε μία λύρα και από τότε είχε την τιμητική αποστολή, όταν μαζεύονταν οι καλεσμένοι της οικογένειας, να παίζει και να τραγουδάει γύρω από το τραπέζι. «Μετά την αποφοίτησή μου από το λύκειο μπήκα στο τεχνικό εκπαιδευτήριο του Mose Toidze. Παράλληλα ασχολήθηκα με την πάλη. Οι φίλοι μου ακολουθούσαν μαθήματα τραγουδιού στο πολιτιστικό κέντρο της πόλης. Μια μέρα λοιπόν, που πέρασα από κει, για να τους συναντήσω, τραγουδήσαμε όλοι μαζί στο διάλειμμα. Μας άκουσε ο καθηγητής τους, ο αείμνηστος Durmishkhan Goderdzishvili, μπήκε στην τάξη και μας ζήτησε να μην σταματήσουμε. Μας άκουσε προσεκτικά και στο τέλος με πλησίασε και μου είπε «παιδί μου ξεκίνα να τραγουδάς μαζί μας». Του απάντησα ότι ασχολιόμουν με τον αθλητισμό και δεν είχα χρόνο. Δύο εβδομάδες αργότερα ο τεχνικός διευθυντής μού τηλεφώνησε και μου ανακοίνωσε ότι έπρεπε οπωσδήποτε να πάω στη πρόβα τραγουδιού στο κέντρο πολιτισμού. Διαφορετικά δεν θα συνέχιζα το αθλητισμό. Μετά την αποφοίτησή μου από τη σχολή γύρισα στο χωριό αλλά δεν άντεξα πολύ χωρίς το τραγούδι και απευθύνθηκα στο συγκρότημα της περιοχής μας και τους ζήτησα να γίνω μέλος τους. Ο μαέστρος με έβαλε να τραγουδήσω μαζί με το σολίστ τους. Τραγουδήσαμε και μαζεύτηκαν στην αίθουσα πολλοί, για να μας ακούσουν. Από εκείνη την μέρα έγινα μέλος τους. Σε μία περιοδεία μας με άκουσε ο Anzor Kavsadze και μου πρότεινε να μετακομίσω στην Τιφλίδα και να γίνω μέλος του συγκροτήματός τους που ετοιμαζόταν για περιοδεία στη Γαλλία. Ήμουν πολύ χαρούμενος. Επέστρεψα και πάλι στην Τιφλίδα και άρχισα να δουλεύω ως ξυλουργός στο εργοστάσιο του μετρό αλλά σύντομα άρχισαν οι περιοδείες που ξεκίνησαν από την Μόσχα»
Για σύντροφο της ζωής του διάλεξε την γειτόνισσά του στο χωριό, την Natela, και από το 1959 ζουν ευτυχισμένα. Οι δύο τους κόρες τούς χάρισαν 8 υπέροχα εγγόνια. «Σχεδόν όλοι έχουν ταλέντο στη μουσική, αλλά ποιός θα ενδιαφερθεί για το τραγούδι δεν μπορώ να το πω με βεβαιότητα» μας λέει.
Στο Rostom Saginashvili ανήκει το φωτογραφικό αρχείο του συγκροτήματος «Erisioni», δεδομένου ότι όλες σχεδόν τις περιοδείες τους τις κατέγραφε με τη φωτογραφική του μηχανή. Η φωτογραφία ήταν ένα από τα χόμπι του.
«Eriosioni» λεγόταν τότε το εθνικό τραγουδοχορευτικό συγκρότημα της Γεωργίας. Το ντουέτο του Rostom Saginashvilisa και του Ilya Zakaidze δημιουργήθηκε με την ιδέα του Anzor Kavsadze. Ο καλλιτέχνης του Λαού ο Ilya Zakaidze πέθανε το 2008.
«Ο Ilya ήταν ένας σπουδαίος συνεργάτης και φίλος. Ο Ηλίας είχε μια πολύ ισχυρή φωνή. Δυστυχώς η ζωή τού έπαιξε άσχημα παιχνίδια. Σε μία περιοδεία μάς ειδοποίησαν ότι πέθανε ο γιος του σε ένα αυτοκινητικό δυστύχημα μετά από λίγο έχασε και την κόρη του.
Έχουμε περάσει πολλά μαζί, πολλές δυσκολίες και πολλές χαρές. Θυμάμαι σε μία συναυλία μας στο Σικάγο ότι μας χειροκροτούσαν για αρκετή ώρα. Υποκλιθήκαμε τόσες πολλές φορές που στο τέλος κάτι έπαθα στη μέση και δεν μπόρεσα να σηκωθώ και έτσι σκυφτός βγήκα από τη σκηνή. Ο Ηλίας πολλές φορές το θυμόταν και γελούσαμε.»