Ο τρύγος και η δημιουργικότητα


Στην Γεωργία ο τρύγος του σταφυλιού αρχίζει από την περιοχή Καχέτι. Σ’ αυτήν την περιοχή το σταφύλι ωριμάζει νωρίτερα. Μετά το Καχέτι ακολουθεί το Κάρτλι, μετά το Ιμερέτι και στο τέλος μπαίνει στο χώρο η Ράτσα, η Γκούρια και η Ατζάρα. Μερικές γεωργιανές ποικιλίες σταφυλιών αργούν να ωριμάσουν και γίνεται η συγκομιδή τους ακόμα και το Δεκέμβριο, όπως είναι οι ποικιλίες Chkaveri και Gani στη Γκούρια.
Όποιος έχει συμμετάσχει στο τρύγο του σταφυλιού, θα συμφωνήσει ότι οι μέρες αυτές είναι αρκετά κουραστικές αλλά συνάμα πολύ ευχάριστες. Η κάθε μέρα του τρύγου ολοκληρώνεται με πλούσιο τραπέζι, όπου το γεωργιανό κρασί έχει την τιμητική του. Η ώρα του τρύγου στην Γεωργία είναι συνώνυμο γιορτής. Τα τελευταία χρόνια τις μέρες αυτές τις εκμεταλλεύονται πολύ καλά τα οικογενειακά ξενοδοχεία. Στους αμπελώνες τους θα δείτε διασκορπισμένους τουρίστες να δουλεύουν με μεγάλο ζήλο και στο τέλος της ημέρας αποζημιώνονται με τα περίφημα γεωργιανά τραπέζια.
Η χρονική στιγμή του τρύγου είναι πολύ σημαντική, γιατί καθορίζει την ποιότητα του παραγόμενου οίνου, ειδικότερα για τα κρασιά οικογενειακής παραγωγής, ενώ για τα μεγάλα οινοποιία η ποιότητα των σταφυλιών δεν παίζει αποφασιστικό ρόλο, διότι με την βοήθεια διάφορων τεχνολογιών τα κρασιά τους έχουν πάντα μία στάνταρ γεύση.
Περί ορέξεως κολοκυθόπιτα, αλλά εγώ προσωπικά προτιμώ τα κρασιά, στα οποία διακρίνεται ο αγώνας του αμπελουργού με τα στοιχεία της φύσης και η δημιουργικότητά του.